900 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα. Ένα κάθε δύο λεπτά. Πίνουν μολυσμένο νερό. Μην το σπαταλάς…

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
300 σημεία σ? όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Κορίτσι συλλέγει βρώμικο νερό από τρύπα στο έφαδος στη Βαγδάτη

Όμως, παρά την πρόοδο αυτή, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ανισότητες. Από τα 748 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση, το 90% ζουν σε αγροτικές περιοχές και υστερούν σε σχέση με την πρόοδο των χωρών τους.

Για τα παιδιά, η έλλειψη πρόσβασης σε ασφαλές νερό μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες. Κατά μέσο όρο, περίπου 1.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από διαρροϊκές ασθένειες που συνδέονται με το επισφαλές πόσιμο νερό, την ανεπαρκή αποχέτευση ή τις κακές συνθήκες υγιεινής.

Για τις γυναίκες και τα κορίτσια, η μεταφορά του νερού απορροφά χρόνο που μπορούν να διαθέσουν στη φροντίδα για τις οικογένειές τους και τη μόρφωσή τους. Σε επισφαλείς περιοχές, τις εκθέτει επίσης στον κίνδυνο της βίας και της επίθεσης. Η UNICEF εκτιμά ότι μόνο στην Αφρική, οι άνθρωποι δαπανούν 40 δισεκατομμύρια ώρες περπατώντας κάθε χρόνο μόνο και μόνο για τη συλλογή νερού.

Γυναίκες στη σειρά για ώρες για να πάρουν νερό στην Ινδία

Στη Σομαλία περπατούν για ώρες για να βρουν πόσιμο νερό

Στη χώρα μας η εικόνα είναι πολύ καλύτερη, αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της ιδιωτικοποίησης. «Το νερό είναι πηγή ζωής, δεν είναι εμπόρευμα», ήταν βασικό σύνθημα στις κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη την τελευταία διετία όταν η προηγούμενη κυβέρνηση προωθούσε την παραχώρηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σε εργολαβικά συμφέροντα.

Τα σχέδια έχουν παγώσει από καιρό όταν το ΣτΕ είπε το αυτονόητο: ότι το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και δεν πρέπει να αποτελεί πηγή κέρδους. Είναι το πρώτο βήμα, αλλά χρειάζεται να γίνουν πολλά για τη σωστή διαχείρισή του, αφού το νερό θεωρείται το σημαντικότερο φυσικό και περιβαλλοντικό αγαθό που χρήζει προστασίας στο σύνολο του κύκλου του (υπόγεια νερά, ποτάμια, λίμνες, θάλασσες, ακτές, υγρότοποι κ.λπ.). Υπάρχει ανάγκη να μπουν κανόνες για τη σωστή χρήση του, αρχίζοντας από τα νοικοκυριά και την εξοικονόμηση νερού.

Κορίτσι μαζεύει λασπωμένο νερό στη Σομαλία

Το μεγαλύτερο έλλειμμα ενημέρωσης εντοπίζεται στη γεωργία, όπου καταναλώνεται περίπου το 80% των υδατικών αποθεμάτων, ενώ λόγω σπατάλης και ανορθολογικής διάρθρωσης των καλλιεργιών αρδεύεται μόνον το 41,3% της καλλιεργούμενης έκτασης. Εως τώρα οι κυβερνήσεις ακολουθούσαν την εύκολη «λύση» της μεταφοράς νερού από μια περιοχή σε άλλη. Καιρός να αλλάξουμε ρότα και να αντιμετωπίσουμε όλοι το νερό ως είδος εν ανεπαρκεία…