Το γράμμα στη μικρή Ευαγγελία από την Γωγώ Καλληδονάκη που μας έκανε να δακρύσουμε

13.52

Η Γωγώ  είναι πολύ ευαισθητοποιημένη με τα παιδιά και το χαμόγελο και η δύναμη της μικρής Ευαγγελίας την συγκλόνισαν.

Δείτε το γράμμα που εγραψε για την μικρή ηρωίδα, με λόγια μεσα απο την καρδιά της, που μας συγκίνησε όλους!

Μικρή μου,

Αυτές τις ημέρες που εσύ συνεχίζεις να δίνεις τον δικό σου αγώνα για τη ζωή, τούτη την ώρα που δίνεις τη δική σου μάχη σε έναν  πόλεμο που ο εχθρός  έχει κάνει κατάληψη στο σώμα σου, αυτές  τις  δύσκολες  για σένα και την οικογένεια σου στιγμές, θα πρέπει να μάθεις πως το κατόρθωμά σου είναι σπουδαίο.

Μια μικρή και εύθραυστη στα μάτια όλων μας, να καταφέρνει να μας αποδεικνύει τη δύναμη και το θάρρος της. Γιατί στην πραγματικότητα καμιά εύθραυστη κι αδύναμη μικρούλα, δε θα μπορούσε να καταφέρει να ενώσει ανθρώπους, σκέψεις, συναισθήματα. Καμιά τοσοδούλα δε θα μπορούσε ποτέ να αντέχει να χαρίζει χαμόγελα και να τσαλακώνει τη νοσοκομειακή μάσκα που κρύβει το πρόσωπό της. Να μοιράζεται  το κρεβάτι της με ορούς και καλώδια και να φωτογραφίζεται με τρόπο, που ούτε γίγαντας με απλό καλοκαιρινό πυρετό δε θα είχε το κουράγιο.

Και όταν  θα είσαι μετά από χρόνια, τέτοια εποχή, σε διαδικασία αναζήτησης σπιτιού, στην πόλη στην οποία πέρασες σαν φοιτήτρια πια, θα είναι σπουδαία η ιστορία που θα κουβαλάς στις αποσκευές σου, για να μοιραστείς με τους καινούριους φίλους σου. Θα είναι πάντα εκείνη η όμορφη ιστορία που θα ζητούν από εσένα τα εγγόνια σου, να τους την λες ξανά και ξανά, όσες φορές κι αν την έχουν ακούσει, όσο καλά κι αν ξέρουν το τέλος. Γιατί πάντα οι άνθρωποι αγαπούν να ακούν ιστορίες σαν αυτές. Τις αληθινές με τους κακούς και τους δράκους που νικήθηκαν από μια μικρούλα τοσοδούλα φαινομενικά, με τεράστια δύναμη, μεγάλο χαμόγελο και την αισιοδοξία φωλιασμένη στην καρδιά της.

Κι όταν μεγαλώνοντας, ρίχνεις που και που κλεφτές ματιές προς τα πίσω, σφίγγοντας τις γροθιές σου από ευτυχία που τα κατάφερες, να θυμάσαι πως δε κατάφερες μόνο να κερδίσεις τους δικούς σου δράκους. Να θυμάσαι πως έδωσες σπουδαία μαθήματα ζωής στο δράκο που κρύβει μέσα του ο καθένας από εμάς. Γιατί μικρή μου κατάφερες να μας κάνεις να κοιτάξουμε γύρω μας, σε μια εποχή που η ματιά μας είχε στραφεί μονάχα στον καθρέφτη μας. Σε χρόνια που κάθε μας ανάσα ξεχείλιζε λάβα.  

Γι αυτό λοιπόν στα εγγόνια σου να θυμάσαι πάντα στο τέλος της ιστορίας να λες και τούτο: Είναι σκληροί οι δράκοι, μα η λαχτάρα για ζωή, μπορεί να σβήσει τις φωτιές και να δροσίσει τα διψασμένα λαρύγγια.

Σ ευχαριστούμε για όσα είσαι και για όσα μπορείς.Καλή Ζωή μικρή μου…