«Λουλούδια που μαράθηκαν νωρίς» στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων

09.53

Στις 28 Μαρτίου στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων προβάλλονται τα «Λουλούδια που μαράθηκαν νωρίς».

Παρουσία των πρωταγωνιστών του ντοκιμαντέρ καθώς και των συντελεστών της παραγωγής προβάλλεται σε πρώτη δημόσια προβολή την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018 στις 19:30 στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων η ταινία

«Λουλούδια που Μαράθηκαν Νωρίς. Κακόπετρος 28 Αυγούστου 1944»
 σε σκηνοθεσία Ματθαίου Φραντζεσκάκη και Βίκης Αρβελάκη.

Την προβολή διοργανώνουν η Περιφέρεια Κρήτης , η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, ο Δήμος Πλατανιά, το Πνευματικό Κέντρο Χανίων και η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης.
 
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.


 
Η ταινία συμμετείχε στο επίσημο πρόγραμμα του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
 

Το ντοκιμαντέρ – παραγωγής 2018 – αναφέρεται στην εκτέλεση 23 αμάχων και την λεηλασία του Κακοπέτρου στον δήμο  Πλατανιά Χανίων από τις δυνάμεις της Γερμανικής Κατοχής. Ήταν χαράματα 28ης Αυγούστου 1944, Χανιά, Κρήτη.

Οι Γερμανοί κατακτητές κυκλώνουν το μικρό χωριό Κακόπετρος  στον σημερινό Δήμο Πλατανιά. Φεύγοντας το απόγευμα, το ναζιστικό μίσος αφήνει πίσω του 23 νεκρούς, άδεια, λεηλατημένα σπίτια  και τις ψυχές των επιζώντων ισοβίως σημαδεμένες. Μια μάνα που αναγκάστηκε να ταΐζει  όλη μέρα τους φονιάδες των τεσσάρων παιδιών της…

Πέντε επιζώντες θυμούνται και αφηγούνται εκείνη τη βροχερή Δευτέρα αλλά και την υπόλοιπη ζωή τους όπως χαραγμένη – από τον πόνο –  συνεχίστηκε.
 
Μια θηριωδία  που στην αφήγηση της λύγισε ο Νίκος Καζαντζάκη περνώντας από το χωριό μερικούς μήνες αργότερα.

Μια ιστορία που συγκλόνισε τους Ψαραντώνη, Ψαρογιώργη και Γιάννη Παπατζανή γράφοντας επιτόπου την μουσική της ταινίας.

Trailer :

Facebook

 
Η Ιστορία

Λίγους μήνες πριν την ολοκλήρωση του 2ου παγκοσμίου πολέμου οι Γερμανοί κατακτητές προχώρησαν σε μια σειρά από μαζικές εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού σε χωριά της ενδοχώρας και στην Κρήτη.
Ήταν 28η Αύγουστου του 1944 μια μέρα που τυπικά δεν είχε να διαφοροποιηθεί σε κάτι από τις προηγούμενες κατοχικές μέρες. Στον Κακόπετρο, το μικρό χωριό του Δήμου Πλατανιά Χανίων, ο χρόνος κυλούσε στους ρυθμούς της καθημερινότητας χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί τι ξημέρωνε… Από τις πρώτες πρωινές ώρες το χωριό ζώστηκε από Γερμανούς. Κάποιοι αντιλήφτηκαν τις ύποπτες κινήσεις, κάποιοι όχι… Δεν είχαν άλλωστε να φοβηθούν για κάτι…

Με το φως της ημέρας οι Γερμανοί κατακτητές άρχισαν να εφαρμόζουν το σχέδιο τους ξεκινώντας από το πρώτο σπίτι του χωριού αυτό του Κωστή Δεσποτάκη. Έφτασαν στο σπίτι πήραν τα 4 παλικάρια της οικογένειας τα οποία αμέριμνα καθόντουσαν στην αυλή του σπιτιού τους, τα απομάκρυναν περίπου 100 μέτρα όπου και τα εκτέλεσαν χωρίς να ξέρει κανένας τίποτα. Μετά, με θράσος και απανθρωπιά επέστρεψαν στο σπίτι του Δεσποτάκη – το οποίο έκαναν ορμητήριο τους για την υπόλοιπη μέρα – αναγκάζοντας την χαροκαμένη μανά να τους μαγειρεύει όσο αυτοί θα εφάρμοζαν το απάνθρωπο σχέδιο τους.

Η υπόλοιπη μέρα ήταν γεμάτη σκηνές φρίκης και τρόμου. Οι Γερμανοί – μέχρι και αργά το απόγευμα – κινιόντουσαν κατά μήκος του χωριού και όπου έβρισκαν κάποιον άντρα τον εκτελούσαν. Παράλληλα λεηλατούσαν τα φτωχικά των θυμάτων τους.

Όταν οι Γερμανοί έφυγαν αργά το απόγευμα είχαν εκτελέσει 23 άντρες.

Μια νέα πράξη του δράματος ξεκινούσε. Γυναίκες και παιδιά άρχισαν να κινούνται στο χωριό και να ανακαλύπτουν τους ανθρώπους τους νεκρούς. Γυναίκες και παιδιά που μετά το πρώτο σοκ σήκωσαν το βαρύ φορτίο να φροντίσουν τους νεκρούς τους…

Ένα ιστορικό γεγονός που διακριτά αναφέρει η έκθεση της επιτροπής καταγραφής των  Γερμανικών Ωμοτήτων στην Κρήτη. Μια ιστορία που όπως αναφέρει ο φωτογράφος της επιτροπής Κωνσταντίνος Κουτουλάκης συγκλόνισε τον Νίκο Καζαντζάκη (μέλος της επιτροπής) και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «…φεύγοντας είδα τον Καζαντζάκη να κλαίει. Μέσα στ’ αυτοκίνητο μας ήλεγε κι ήκλαιγε ακόμη, είδετε; Αυτή είναι η κρητική ψυχή, την ελευθερία την έχει θρησκεία…  Ένας τέτοιος λαός υποδουλώνεται ποτέ;…»

Το Ντοκιμαντέρ
Στο ντοκιμαντέρ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΝΩΡΙΣ, ΚΑΚΟΠΕΤΡΟΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944 πέντε επιζώντες θυμούνται και αφηγούνται εκείνη τη βροχερή Δευτέρα αλλά και την υπόλοιπη ζωή τους όπως χαραγμένη – από τον πόνο –  συνεχίστηκε.

Το ντοκιμαντέρ καταγράφει το πέρασμα των Γερμανών από το χωριό μέσα από τις μαρτυρίες 5 πρωταγωνιστών του  και  αναδεικνύει τα  προσωπικά δράματα που εκτυλίχθησαν στο μικρό χωριό την ημέρα της μεγάλης εκτέλεσης (Δευτέρα 28 Αυγούστου 1944).

Η συμμετοχή των άλλων συμμετεχόντων στην ταινία  συμβάλει στην ανάδειξη του ιστορικού γεγονότος αλλά και η προσέγγιση του αποτυπώματος που έμεινε στο χωριό – για πολλά χρόνια – από μια σκληρή εκτέλεση.