Αντίο Έμμα… Έκλαψαν σήμερα τα Χανιά – “Όσο χτυπά η καρδιά της το παιδί μου ζει”

Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας, μία νεαρή φοιτήτρια στις χιλιάδες στη χώρα, κατάφερε με τον τραγικό χαμό της να κάνει όλους τους Έλληνες να δακρύσουν από την απώλεια της. Άνθρωποι που την ήξεραν αλλά και εκείνοι που δεν την είχαν γνωρίσει ποτέ στη σκέψη του της συνέβη και το πως αντιμετώπισαν το δράμα τους οι γονείς της έκλαψαν για την 21χρονη Εμμανουέλλα Καρυωτάκη.

Το πρωί στην κηδεία της στον Ιερό Ναό του Αγίου Γερασίμου στα Νεροκούρου στα Χανιά πλήθος κόσμου έδωσε το παρόν.

Ο πατέρας της συνόδεψε την κόρη του για να εισέλθει στον ναό. Η οικογένεια της, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συμφοιτητές της, οι παλιοί συμμαθητές της, γείτονες, συνάδελφοι των γονέων της, απλός κόσμος, κρατώντας λευκά λουλούδια είπαν το τελευταίο αντίο στην άτυχη Έμμα που τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα  ένας 26χρονος την χτύπησε με το αυτοκίνητο του στην Εγνατία οδό στη Θεσσαλονίκη και την εγκατέλειψε στο οδόστρωμα.

Η σιωπή και ο βουβός πόνος κυριαρχούσαν στο προαύλιο της εκκλησίας. Κάποιοι συγγενείς της ήρθαν σήμερα ντυμένοι στα λευκά γιατί η Έμμα θα συνεχίσει να ζει στο σώμα και την ψυχή των συνανθρώπων της στους οποίους χάρισε τη ζωή.

Το παρόν έδωσαν ο Περιφερειάρχης και ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων καθώς και πλήθος εργαζομένων σε διάφορες υπηρεσίες του πρώτου βαθμού της αυτοδιοίκησης καθώς ο πατέρας της εργάζεται στο τμήμα μεταφορών.

Παρόντες και δήμαρχοι του νομού, δημοτικοί σύμβουλοι και άλλοι εκπρόσωποι φορέων που θέλησαν να συλλυπηθούν τους γονείς για το παιδί τους και για την πράξη τους.

Τα λόγια περισσεύουν μπροστά στα όσα αναφέρουν οι ίδιοι οι γονείς της. Προς την 40χρονη που κάθε χτύπος της καρδιάς της θα κρατάει τη μνήμη της ζωντανή αναφέρει «Πήρε μια καρδιά λιονταρίσια από ατόφιο χρυσάφι. Μέσω αυτής το παιδί μου δεν έχει χαθεί», εκφράζοντας την επιθυμία της κάποια στιγμή να την συναντήσει και να την αγκαλιάσει, ώστε να ξέρει ότι δεν έχει πάρει απλά μια συμβατή καρδιά αλλά μια καρδιά από ατόφιο χρυσάφι, που χτυπούσε μόνο για να κάνει το καλό, που ήξερε μόνο να αγαπά.

«Θέλω να την παρακαλέσω να την προσέχει σαν τα μάτια της για να συνεχίσει να χτυπά για πολλά χρόνια ακόμα. Όταν λυγίζει να σκέφτεται ότι μέσα της χτυπά μια λιονταρίσια καρδιά, να χαμογελά και να χαίρεται κάθε δευτερόλεπτο με τους ανθρώπους που αγαπάει γιατί όπως ξέρει πολύ καλά, τίποτα δεν είναι δεδομένο».